Mijn peuter bijt dit kun je doen!

Mijn peuter bijt: dit kun je doen!

Last Updated: February 18, 2024By Tags: ,

Een veelvoorkomend en lastig gedrag bij peuters is bijten, wat zowel voor het bijtende kind als voor het gebeten kind of de ouder onaangenaam is. Hoe pak je dit aan? Wat zijn de redenen dat peuters bijten? Wat is de beste manier voor ouders om hierop te reageren en hoe kan het worden voorkomen? Voordat we ingaan op deze vragen over bijtgedrag bij peuters, is het belangrijk om te benadrukken: dit is een tijdelijke fase die voorbijgaat.

Waarom bijten peuters?

Bijten is een vorm van gedrag dat vaak een onderliggende oorzaak heeft. Het kan voorkomen dat je kind iets wil of nodig heeft maar nog niet in staat is dit onder woorden te brengen. Dit kan voor frustratie zorgen. Net zoals wanneer andere kinderen handelingen verrichten die niet gewenst zijn, maar zij dit nog niet kunnen communiceren. Peuters laten hun grenzen of frustraties zien door letterlijk in iets of iemand te bijten.

Bijten peuters expres?

Peuters in de leeftijd van 2 tot 3 jaar bijten meestal niet met opzet. Het is een manier om frustratie te uiten: als iets niet werkt, niet mag, of niet gaat zoals zij willen. Op deze leeftijd beschouwen peuters zichzelf als het centrum van het universum. Wanneer dingen niet naar hun zin zijn, kan bijten een manier zijn om hun onvrede te uiten.

Bij peuters van 3 tot 4 jaar kan bijten daarentegen wel een bewuste actie zijn. Op deze leeftijd begrijpt je kind de gevolgen van bijten beter, namelijk dat het de ander pijn doet. Ze zijn vaak benieuwd naar jouw reactie na het bijten, wat gezien kan worden als een manier om sociaal gedrag en reacties te verkennen. Ook in deze fase kan bijten nog steeds voortkomen uit frustratie, bijvoorbeeld door veranderingen thuis zoals de komst van een nieuw broertje of zusje of een verhuizing.

Hoe moet je reageer op bijten?

Het meest effectieve advies is om kalm te reageren, al kan dit een uitdaging zijn. Wanneer een kind wordt gebeten, reageert het vaak met luid huilen, en je kunt meestal een rode afdruk of zelfs tandafdrukken in de huid zien. Dit kan sterke emoties oproepen bij zowel kinderen als hun ouders. Hoe lastig het ook is, het is belangrijk om niet boos te worden of het kind te veroordelen.

Communiceer op een duidelijke manier door kort uit te leggen dat bijten niet toegestaan is omdat het pijn doet. Besteed er vervolgens niet te veel aandacht meer aan, maar probeer te achterhalen wat de reden was voor het bijten: was het kind boos, bang, verdrietig, of gefrustreerd omdat iets niet lukte? Benoem de emoties van je kind en leg uit dat bijten geen acceptabele manier is om die gevoelens te uiten.

Op deze manier richt je je op het gedrag van het kind, niet op het kind zelf, wat helpt bij het leren dat hij of zij waardevol is, maar dat het gedrag – in dit geval bijten – niet gepast is. Als je getuige bent van het bijtincident, zorg dan ook dat je aandacht geeft aan degene die gebeten is.

Hoe leer je bijten af?

Bijten wordt vaak gezien als een teken van frustratie. Het is belangrijk om je kind andere manieren aan te leren om met dergelijke emoties om te gaan. Dit kun je doen door de emoties van je kind te benoemen en te erkennen: “Ik merk dat je het niet prettig vindt als tante dichtbij komt, dat je boos bent omdat je speelgoed is afgenomen, of verdrietig omdat we nu niet naar buiten gaan.” Door de gevoelens van je kind te herkennen en er woorden aan te geven, voelt je kind zich begrepen. Bied vervolgens alternatieven aan en leer je kind hoe het zijn grenzen kan aangeven. Door je kind te helpen zijn emoties op een gezonde manier te uiten, wordt bijten overbodig.

Het bijten is een fase

Ongeacht of je het kind hebt dat bijt of het kind dat is gebeten, bijtincidenten zijn altijd een nare ervaring die sterke emoties oproepen bij iedereen die betrokken is. Het feit dat een kind bijt, duidt niet op slechtheid of gemeenheid; het wijst eerder op een onvermogen om adequaat met zijn gevoelens om te gaan. Door hier met aandacht en zorg mee om te gaan, merk je dat dit gedrag vaak vanzelf afneemt. Ook deze uitdaging wordt overwonnen. Het is slechts een tijdelijke fase in de ontwikkeling.

Blijf op de hoogte

Mis geen enkel artikel meer, schrijf je in en blijf op de hoogte!

About the Author: Michelle Marits

Michelle Marits
Michelle Marits is een toegewijde moeder en ervaren blogger met een passie voor alles wat met baby's en kinderen te maken heeft. Met een achtergrond in pedagogiek en een rijke ervaring als moeder, deelt ze waardevolle inzichten, praktische tips en oprechte verhalen over het ouderschap. Van voeding en opvoeding tot spel en ontwikkeling, Michelle's blogartikelen zijn een bron van steun en inspiratie voor ouders op zoek naar advies en herkenning in de prachtige, maar soms uitdagende reis van het opvoeden van kinderen.

Leave A Comment